ταξίμι

το, Ν

μουσ. αυτοσχεδιαστικό, με δεξιοτεχνικό συνήθως χαρακτήρα, προανάκρουσμα που εδραιώνει το κλίμα ενός ήχου, βυζαντινού ή δημοτικού.

[ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται για λ. τουρκ. προέλευσης].